Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Η Πολιτική μου Αφύπνιση

Η Πολιτική μου Αφύπνιση
Δύο έτη και δύο μήνες πίσω στο χρόνο, γινήκαμε μάρτυρες του τιτάνιου Πολιτικού Αγώνος ενός Λαού, ο οποίος εγέρθηκε και μαχόμενος γύρεψε την Ελευθερία του. Κάτω από μία Σημαία, ένα Κίνημα κι έναν Αρχηγό, ενώσαμε τη θέλησή μας για την αποτίναξη του ζυγού ενός Καθεστώτος, που βαστά τη Πατρίδα μας μικρή κι ανέντιμη. Απέναντι στη ψοφοδεή Ελλάδα των δανεικών και των τόκων, αντιπαρατάξαμε την Πίστη της Ελληνικής Νεολαίας στον άσβεστο πόθο της Λευτεριάς, της Αξιοπρέπειας και της Τιμής.
 
Εντός αυτών των τρικυμιωδών δύο ετών και δύο μηνών, βιώσαμε όσα κανένα Πολιτικό Κίνημα δεν βίωσε από τις απαρχές της Μεταπολίτευσης κι εντεύθεν. Διαψεύστηκαν εκείνοι οι οποίοι ανέμεναν μια έντιμη πολιτική αντιπαράθεση στα πλαίσια των θεσμών, των Νόμων και του Συντάγματος. Όχι βεβαίως υπ' ευθύνη της Χρυσής Αυγής, αλλά σαφώς εξαιτίας της ανεντιμότητος και της δειλίας των πολιτικών μας αντιπάλων. Για να αντιπαρατεθούν θα πρέπει να έχουν επιχειρήματα και θέσεις. Το μοναδικό τους επιχείρημα είναι η εξυπηρέτηση των ξένων και μοναδική τους θέση είναι η αντίθεση στη Χρυσή Αυγή.

Πόσες και πόσες φορές δεν αρνήθηκαν οι «δημοκράτες» το διάλογο, διότι. δεν συνομιλούν με φασίστες! Με αυτό το μότο όλα τα κόμματα του αντισυνταγματικού τόξου εξαπάτησαν τους ψηφοφόρους, κρύβοντας τόσο την ιδεολογική και πολιτική τους γύμνια, όσο και τον πραγματικό τους ρόλο, εκείνον δηλαδή του εκτελεστή των ξένων εντολών. Την ίδια «θέση», αντίθεση επί της ουσίας, εξέφρασαν και οι «δημοκράτες» των μέσων μαζικής εξαπάτησης, προκειμένου να αποφύγουν την ενοχλητική παρουσία των Ελλήνων Εθνικιστών στα στημένα τους πάνελ. Κι όλοι μαζί από κοινού, ονομάτισαν έναν εχθρό, επιχειρώντας απεγνωσμένα να διαφυλάξουν τα προκλητικά τους προνόμια. Ο εχθρός αυτός δεν μπορούσε να είναι άλλος από τη Χρυσή Αυγή.

Κάτω από μία Σημαία, ένα Κίνημα κι έναν Αρχηγό, ένας Νέος Λαός έκανε την επιβλητική του παρουσία. Ένας Νέος Λαός ενωμένος σαν γροθιά, με μία Πίστη, τον Λαϊκό Εθνικισμό κι ένα Όραμα, την Ελευθερία της Πατρίδος και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Οι αντίπαλοι του Κινήματος μπρος στη διαφαινόμενη για τα συμφέροντά τους απειλή, συνένωσαν τις δυνάμεις τους: χρήμα, μέσα προπαγάνδας και τους μηχανισμούς, κρατικούς και παρακρατικούς. Στην Αλήθεια απάντησαν με διώξεις και παράνομες προφυλακίσεις, στον Πολιτικό μας Αγώνα απάντησαν με πολιτικές δολοφονίες και πολιτική τρομοκρατία. Εντούτοις, δεν κατόρθωσαν να μας λυγίσουν και δεν το κατόρθωσαν διότι η Θέληση αυτού του Λαού για Λευτεριά είναι δυνατότερη από τις μεθοδεύσεις πολιτικών ψοφιμιών και από τις σφαίρες των κόκκινων τρομοκρατών.

Η ολιγαρχία του πλούτου, η κινητήριος δύναμη του καπιταλιστικού συστήματος και η υπεύθυνη των δεινών του Λαού μας, χαιρέτισε χαιρέκακα τις παράνομες διώξεις στελεχών, μελών και φίλων του Κινήματός μας, με το ίδιο αντεθνικό μίσος με το οποίο υποδέχτηκε τα «σωτήρια» Μνημόνια. Είχε κάθε λόγο να το πράξει, καθώς κέρδιζε χρόνο επί του παράνομου πλουτισμού της εις βάρος της ευημερίας του Λαού μας. Παρομοίως, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα θα έρθει η στιγμή που θα έχει κάθε λόγο να χτυπήσει τις πόρτες αυτών των όψιμων «πατριωτών» του κέρδους, για να τους επιδώσει το λογαριασμό του Έθνους. Τότε βεβαίως, το υποχθόνιο χαμόγελο θα παγώσει στο σαπισμένο τους πρόσωπο, όμως τούτο μικρή έχει σημασία, καθώς προέχει να χαμογελάσει ξανά ο Ελληνικός Λαός. Και θα χαμογελάσει το δίχως άλλο αρκεί να μην πέσει ξανά θύμα των υποσχέσεων και της ακατάσχετης παροχολογίας της κάστας των πιο μαύρων ψοφιμιών του Έθνους.

Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι έχουν πλήρη επίγνωση πως οι πρόσκαιρες νίκες τους, με τη σύμπραξη επίορκων της δικαστικής εξουσίας, είναι βραχύβιες και ανούσιες, περαιτέρω δε, ανίκανες να επιτύχουν τον αντικειμενικό τους σκοπό, ήτοι την εξάλειψη του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος. Αντιθέτως, εκείνο το οποίο πέτυχαν ήταν να δημιουργήσουν ορκισμένους εχθρούς, τόσο σε πείσμα και φανατισμό, όσο και σε πλήθος.

Σήμερα, ένας Νέος Λαός ο οποίος δεν ανέχεται μήτε τις προσβολές των ξένων μήτε τον ραγιαδισμό των εγχώριων Τυράννων του, προελαύνει με τις Σημαίες του Λαϊκού Εθνικισμού να ανεμίζουν περήφανα, κατακτώντας με θυσίες, ολοένα και περισσότερο πολιτικό έδαφος. Οι εχθροί μας γνωρίζουν πως είμαστε η αναπόφευκτη τιμωρία τους. Δεν μένει παρά να κατανοήσει και η πλειοψηφία του Λαού μας πως όσο γρηγορότερα ανταποκριθεί στο Εθνικό μας κάλεσμα, τόσο πιο εύκολα θα απαλλαγεί από τους δυνάστες της. Δεν μένει δηλαδή, παρά να συνειδητοποιήσει εκείνο που ενδόμυχα πιστεύει ήδη: το γεγονός δηλαδή πως η Χρυσή Αυγή είναι η τελευταία ελπίδα του Μεγάλου μας Έθνους.

Ευάγγελος Καρακώστας