Παρατήρησα ότι η πλειοψηφία των ατόμων που συμμετείχαν σε εκδηλώσεις
του τύπου “Welcome Refugees”
στις χώρες της Δύσης ήταν γυναίκες. Επίσης στις διάφορες ΜΚΟ και λοιπές
κινήσεις «αλληλεγγύης» (συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών) πρωτοστατούν
γυναίκες. Η αλήθεια είναι ότι οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες και ευάλωτες σε θέματα
«ανθρωπιάς» ή καλύτερα «επίδειξης ανθρωπισμού». Και ίσως πιο ευάλωτες στην
προπαγάνδα. Γενικότερα το όλο αμόκ «ανθρωπισμού» των ημερών μας, θεωρώ ότι δεν
αποτελεί τίποτα άλλο παρά ένα υποκατάστατο ηθικής σε έναν απογυμνωμένο από
ηθικές αξίες μετα-χριστιανικό δυτικό κόσμο.
Στον δυτικό κόσμο εντάσσω και την
σύγχρονη Ελλάδα. Αφού με την καρδιά τους ενσυνείδητα, με τις επιλογές τους στην
προσωπική τους ζωή, καθώς και με την ψήφο τους όταν χρειάστηκε, υποστήριξαν το
ξεθεμελίωμα της παραδοσιακής κοινωνίας, την ηθική και πνευματική απονεύρωση του
σύγχρονου ανθρώπου και την αποθέωση του ατομισμού, πρωτοστατώντας σε κινήσεις
που προώθησαν την ανατροπή των «παραδοσιακών αντιλήψεων», τον αποχριστιανισμό, την
εκκοσμίκευση και τον μοντερνισμό (νεωτερικότητα εναντίον παράδοσης), την «ισότητα»
(= εξισωτισμός), την κατάργηση της «πατριαρχίας», τον φεμινισμό, την εν ψυχρώ
δολοφονία αδύναμων ανθρώπων (αμβλώσεις), την παρακμή και τον εκφυλισμό, την σεξουαλικοποίηση
των παιδιών, την διάλυση και εν τέλει τον αφανισμό της οικογένειας (διαζύγια,
επαγγελματική καριέρα εις βάρος της οικογένειας, απροθυμία για απόκτηση τέκνων,
θερμή υποστήριξη στα «δικαιώματα» των ομοφυλοφίλων και στον «γάμο» ομοφυλοφίλων),
την διάλυση του εθνικού και κοινωνικού ιστού και την μετατροπή των εθνικά και
εν πολλοίς θρησκευτικά ομοιογενών κοινωνιών σε πολυφυλετικές πολυθρησκευτικές
ζούγκλες («Ναι στην Διαφορετικότητα», “No to Racism”, “Refugees Welcome”
και λοιπά), οι σύγχρονοι άνθρωποι και ειδικότερα οι γυναίκες, βιώνοντας ένα
εσωτερικό κενό και παρατηρώντας το σκοτάδι να απλώνεται γύρω τους, και
αδυνατώντας να ομολογήσουν το σφάλμα τους και να γυρίσουν πίσω, ένιωσαν την
ανάγκη να βρουν νέες «αξίες» και να αποδείξουν στους εαυτούς τους ότι τελικά
είναι «καλοί άνθρωποι».
Το μόνο που τους έμεινε είναι ο «ανθρωπισμός». Ο οποίος
είναι της «μόδας», υπερβολικά διαφημιζόμενος και συχνά επιδοτούμενος. Έλα τώρα
όμως που βλέπουν τον ουτοπικό τους «ανθρωπιστικό» παράδεισο να «μπάζει από
παντού». Να κλάψουμε;
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο πολύ καλό ιστολόγιο:ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ