Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Περί… Παιδείας ο λόγος


Καθίσταται κατάδηλο ότι το κυβερνητικό μόρφωμα των πλουτοκρατών μπολσεβίκων έχει καταπιαστεί με τη γενική αναμόρφωση των κρατικών δομών και την μεταφόρφωση του ελληνικού κράτους. Έχουν εισχωρήσει σε κάθε τομέα, με στόχο να υλοποιήσουν τις ανεφάρμοστες και ανεδαφικές τους μαρξιστικές καταβολές. Στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα αυτό φυσικά είναι μια ουτοπία και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι μάλλον φαιδρός. Υπάρχει όμως ένας τομέας, ένας χώρος όπου τα μαρξιστικά δόγματα, οι επικίνδυνες ιδεοληψίες και οι μηδενιστικές τους απόψεις λαμβάνουν σάρκα και οστά, και αυτός δεν είναι άλλος από την Παιδεία. Με όχημα τις θεσμικές τους εξουσίες, οι πολιτικοί αυτοί παλιάτσοι μεθοδεύουν το τέλος του εθνικού κράτους και την αντικατάστασή του από ένα πολύχρωμο, πολύμορφο και πολιτισμικό κράμα.


Οι ενέργειες του υπουργείου Παιδείας της συγκυβερνήσεως των εθνομηδενιστών, εντάσσονται στο πλαίσιο πλήρους αποδομήσεως της (εναπομεινάσης) εθνικής παιδείας και της επιβολής ενός σκληρού «εκπαιδευτικού» εξουσιαστικού μηχανισμού ο οποίος και θα αποτελεί το κυρίαρχο δόγμα της εκπαιδεύσεως. Όπως είχε διακηρύξει ο μέγας Σταγειρίτης στα Ηθικά Νικομάχεια: «Το παιδί πρέπει να διαπαιδαγωγείται από τη μικρή δυνατή ηλικία» καθώς «το ανθρώπινο περιβάλλον του παιδιού (δάσκαλοι) πρέπει να επεμβαίνει από νωρίς, να καθοδηγεί και να υποδεικνύει». Οι θέσεις αυτές του Αριστοτέλους, οι οποίες απηχούν τις αντιλήψεις της σύγχρονης παιδαγωγικής, έχουν ισχυρό έρεισμα στην εθνοαποδομητική προσπάθεια των αντεθνιστών. Αντιλαμβανόμενοι τη βαρύτητα της σημασίας της εκπαιδεύσεως, τα εγχώρια ενεργούμενα των ταγών της παγκοσμιοποιήσεως, εισάγουν πρωτοφανή θέματα, για τα δεδομένα της ελληνικής παραδοσιακής κοινωνίας στο πεδίο της εκπαιδεύσεως όπως για παράδειγμα οι διεμφυλικές ανησυχίες κτλ. Η προχειρότητα, ο ερασιτεχνισμός στην εκπαιδευτική διαδικασία, η προσκόλλησή  στις αντεθνικές καταβολές, και η άκαμπτη θεώρησή ότι όποιος εγείρει ενστάσεις, ηθικές ή κοινωνικές στο έργο τους είναι… εγκάθετος πολέμιος των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» κτλ, οδηγούν σε ένα εθνικό και κοινωνικό τέλμα, το οποίο ως Έλληνες Εθνικιστές καλούμαστε να αποτρέψουμε.

Γι’ αυτό και έχουν εστιάσει στον τομέα αυτό της Παιδείας, μέσα από τον οποίο προσπαθούν να ενσταλάξουν το δηλητήριο του εθνομηδενισμού και της «πολιτικής ορθότητας» σε μαθητές των οποίων η αντιληπτική ικανότητα και κριτική αντίληψη λόγω του νεαρού της ηλικίας τους βρίσκονται ακόμη σε εμβρυακό στάδιο, και είναι ιδιαιτέρως εύπλαστες και ευμετάβλητες σε δόγματα τα οποία προπαγανδίζονται από τις «αυθεντίες» της παιδικής αθωότητας, δηλαδή τους παιδαγωγούς.

Δε μας πείθουν οι δήθεν τεχνικές διαδικασίες λοιπόν που επικαλούνται να διενεργήσουν προκειμένου να… αναμορφωθεί και να αναβαθμισθεί το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα. Διότι αξιολογικό κριτήριο της αναβαθμίσεως της εκπαιδεύσεως δεν πρέπει να αποτελεί απλώς η μη λειτουργικότητα του σχολείου ή  η ανάγκη προσαρμογής και εναρμονίσεως με τις «σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους και συστήματα» γενικώς και αορίστως αλλά η διατήρηση της ελληνικής παιδείας και η σύμπλευσή της με τις σύγχρονες ανάγκες και προδιαγραφές. Διακείμεθα αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια υπονομεύσεως του κύρους της ελληνικής παιδείας διότι η Ελληνική παράδοση και ο ελληνικός χαρακτήρας, έτσι όπως προβάλλεται και αναδεικνύεται δια μέσου της Παιδείας, ενέχει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της εθνικής συνειδήσεως του ανηλίκου και στη διάπλαση της προσωπικότητάς του. Αυτή η θεώρηση αντανακλά την δική μας βιοθεωρία, βάσει της οποίας το άτομο αποτελεί αναπόσπαστο μέλος της κοινότητας, δρα υπέρ αυτής, απορρίπτοντας κάθε ωφελιμιστικό κίνητρο και ατομικιστική θεώρηση, στοιχεία που προωθεί ο κοσμοπολιτισμός και η παγκοσμιοποίηση.

Η ανάγκη λοιπόν αναβαθμίσεως της παιδείας όχι μόνο δεν πρέπει να υπερσκελίζει την εθνική ταυτότητα και να επισκιάζει τη συμβολή της, ως δομικό λίθο της οικοδομήσεως της εθνικής συνειδήσεως, αλλά τιθέμεθα διαρρήδην υπέρ της κατισχύσεως της εθνικής ιδεολογίας και στοιχείου, στο τομέα της Παιδείας, επί του συνόλου των, δευτερευούσης και επουσιώδους σημασίας, διαφόρων τεχνικών ζητημάτων. Όσο και να συμμεριζόμαστε την άποψη ότι το εκπαιδευτικό σύστημα νοσεί και υστερεί σε σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού, ο αντεθνικός προσανατολισμός που έχετε χαράξει ενσυνειδήτως βάσει του πολιτικού σας σχεδιασμού, ο οποίος διαπνέεται εξοφθάλμως από τις επιταγές του ισοπεδωτικού νεοφιλελευθερισμού και του μαρξιστικού διεθνισμού, μας βρίσκει απέναντι.

Δεδομένης λοιπόν της κλιμακούμενης εθνοδιαβρωτικής δράσεως των ακραιφνών μαρξιστών και νεοκομμουνιστών ιστρουχτόρων, οι οποίοι, ως μίσθαρνα όργανα, παρασιτούν πάνω στο σώμα της ελληνικής παιδείας, θα διατηρούμε αδιάπτωτο το ενδιαφέρον μας πάνω στις αντεθνικές τους επιδιώξεις και θα εφιστούμε την προσοχή του ελληνικού λαού σε κάθε προσπάθεια ευθυγραμμισθείσα προς αυτούς τους σκοπούς. Δε καθιστάμεθα συνομιλητές σε «χλιαρές» και ατέρμονες συζητήσεις με ανερμάτιστους υπαλληλίσκους και πεφυσιωμένα ανδρείκελα των οποίων η πολιτική τους θεώρηση αντιμάχεται την έννοια του Έθνους. Καταγγέλλουμε διατόρως την πολιτική δολιότητα μέσω της οποίας απεργάζονται τον αφελληνισμό της παιδείας και την αποδόμηση της εθνικής της υποστάσεως.

Γεώργιος Σύρος


Διαβάστε περισσότερα: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ